علی پوریان

علی پوریان: هنرمند باید آزاد گذاشته شود تا از دنیای اطراف خود تأثیر پذیرد

یک کارگردان تئاتر گفت: آثار و حتی جشنواره های موضوع محور را برای تئاتر جامعه مفید نمی‌بینم. هنرمند باید آزاد گذاشته شود تا از دنیای اطراف خود تأثیر پذیرد و بتواند با نمایش خود روی جامعه تأثیر گذارد.

به گزارش تبریزآرت به نقل از ایسنا، علی پوریان در  نشست خبری نمایش “مهمان نا خوانده” گفت: قبلا از نمایشنامه های “اریک امانوئل اشمیت” در کار “مهمانسرای دو دنیا” استفاده کرده بودم و احتمالا این آخرین کاری نخواهد بود که از نمایشنامه هایش استفاده می‌کنم.
پوریان با اشاره به چند وجهی بودن شخصیت اشمیت اظهار داشت: او داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و فیلسوف است که در مورد عرفان شرقی مطالعه های جدی داشته و نمایشنامه‌نویسی‌اش برایم بسیار جذاب است.
وی در ادامه افزود: اریک امانوئل اشمیت دکترای فلسفه دارد و به همین جهت در همه‌ی آثارش به مباحث فلسفی می پردازد و این مسئله باعث علاقه‌ی من به آثارش شده است.
 علی پوریان گفت: “مهمان ناخوانده” هم نمایشنامه ای فلسفی است و وجود کاراکتری به نام “فروید” چالش های فلسفی آن را جذاب‌تر کرده است.
وی‌ با بیان اینکه مفاهیم این نمایشنامه جهان‌شمول است و در هر زمان و مکانی امکان طرح چنین مسائلی‌ وجود دارد، گفت: ‎تخصص اشمیت در مطرح کردن دغدغه های کلان بشر در زمان های تاریخی خاصی است و این نمایشنامه در برهه‌ی جنگ جهانی دوم و اشغال اتریش توسط نازی ها اتفاق می افتد.
این کارگردان تئاتر اطهار داشت: برای یک کارگردان صرف برقراری ارتباط با متن، آن را به اجرای نمایش وا نمی‌دارد و قبل از شروع کار، باید توانایی های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خود را در نظر گیرد.
وی با اشاره این نکته که بعد از انتخاب متن بازیگرها را برای کاراکترهای نمایش در نظر گرفته است، افزود: خوشبختانه همه‌ی کسانی را که در نظر داشتم، قبول به ایفای نقش کردند و تمرین نمایش دو ماه و نیم به طول انجامید؛ به خاطر دیالوگ‌محور بودن نمایش، کار با سختی هایی رو به رو بود که با همکاری‌ بازیگران پشت‌سر گذاشته شد.
وی اظار داشت: کارگردان در زمینه‌ی انتخاب بازیگر، همیشه با یک سری مشکلات دست‌وپنجه نرم می کند. مثلا در تئاتر تبریز با کمبود بازیگر زن در رنج سنی خاص ۳۵ تا ۴۵ مواجه هستیم.
پوریان در ادامه گفت: معمولا در انتخاب بازیگر به تناسب نقش با فرد مورد نظر و قدرت بازی هنرمند را در نظر می گیرم و همچنین فاکتور اخلاق در یک بازیگر در پایداری تعامل متقابل در کار نقش به سزایی دارد.
وی با اشاره به نقش آموزشگاه های تئاتر در تبریز گفت: هنرمندان تازه وارد ثابت کرده اند که نماینده‌ی خوبی برای پیشکسوتان این عرصه هستند و زمینه برای فعالیت آن‌ها باید تسهیل شود.
کارگردان نمایش “مهمان ناخوانده” اظهار داشت: تئاتر تبریز نسبت به ۱۰ سال گذشته از لحاظ کمی و کیفی پیشرفت‌های بسیاری کرده اما با این حال اقتصاد تئاتر تبریز نمی‌چرخد و این مسئله باعث شده هنرمندان به کارهای دیگری برای گذران زندگی خود روی بیاورند و کسانی که تنها به کار تئاتر می‌پردازند زندگی مالی مساعدی ندارند.
 پوریان درادامه گفت: باید در انتخاب متن و موضوع، تبلیغات و مکان اجرا، به هنرمند آزادی عمل داده شود تا بتواند در دراز مدت مخاطبان پایداری برای خود جذب کند.
 ‎‎وی با اشاره به اهمیت مخاطبان در رونق یافتن هنر تئاتر ادامه داد: اگر کلیت تئاتر را به یک مثلث تشبیه کنیم یک راس آن اجرا کنندگان و راس دیگر آن مفاهیم و موضوعات در قالب نمایشنامه و در راس دیگر آن حتما مخاطبان تئاتر قرار دارند.
پوریان اظهار داشت: ما برای شهری کار هنری می کنیم که متولیان فرهنگ و هنری دارد که برای پیشبرد آثار هنری، بودجه‌ی دولتی در اختیار آنها گذاشته می شود اما در عمل هیچ حمایت مالی‌ از طرف این دستگاه ها انجام نمی پذیرد.
وی در خصوص انتخاب موضوعات نمایش‌ها ادامه داد: در شهر باید هر نوع تئاتری وجود داشته باشد تا مخاطب بنا به سلیقه‌ی خود، آن اثر را برای تماشا انتخاب کند و هنرمند باید آزاد باشد تا اثری که بیشترین ارتباط را با آن برقرار می کند، به روی صحنه ببرد.
پوریان ادامه داد: از ارائه‌ی آثار سرگرم‌کننده نباید اجتناب شود چون در جامعه سلایق مختلفی وجود دارد و باید به آنها احترام گذاشته شود. به علت نظارت‌های بیش از حد دولتی در تبریز،‌ آثار جریان‌ساز کمتر تولید می شود.
این بازیگر و کارگردان تئاتر افزود: تئاتری که اندیشه‌ی تماشاگر را مورد هدف قرار می‌دهد مخاطب خاص خود را دارد اگر چه معتقدم فلسفی ترین نمایش‌ها هم عنصر سرگرمی را با خود دارد ولی هدف اصلی این نمایش‌ها صرفا سرگرمی مخاطب نیست؛ «مهمان ناخوانده» بحث جدال همیشگی خیر و شر را بیان می‌کند که عقیده دارم جامعه‌ی کنونی ما با آن درگیر است.
پوریان با ذکر این نکته که فرم و محتوا با یکدیگر بیگانه نیستند ادامه داد: گاه فرم می‌تواند تولید معنا کند و گاه برعکس آن اتفاق می افتد. در این نمایشنامه با تکیه بر متن نمایشنامه‌ی اشمیت، اندکی در فرم نمایش و مخصوصا در صحنه‌پردازی دست بردم و از زاویه‌ی دید خود و متناسب با فرهنگ جامعه‌ای و زمانی که در آن اجرا خواهد شد تغییراتی در آن ایجاد کردم.
لازم به ذکر است که نمایش “مهمان ناخوانده” به کارگردانی علی پوریان در مجتمع فرهنگی هنری ۲۹ بهمن نبریز، در سالن تئاتر مستقل تبریز، رأس ساعت ۱۸:۳۰، از ۱۶ مهر به روی صحنه می رود.


محمدامین دوازده سالی مشغول عکاسی بوده. او علاقه‌ی زیادی به ادبیات و موسیقی دارد.


دیدگاهتان را بنویسید