نمایشگاه گروهی عکس سیاه و سفید در انجمن هنر عکاسی استان آذربایجان شرقی

نمایشگاه گروهی عکس سیاه و سفید در انجمن هنر عکاسی استان آذربایجان شرقی

نمایشگاه گروهی عکس سیاه سفید با همکاری انجمن هنر عکاسی استان آذربایجان شرقی روز شنبه ۳۰ دی ماه در گالری مجتمع سینمایی ۲۲ بهمن افتتاح شد.

در این نمایشگاه ۴۳ تصویر در سایز های ۵۰ در ۷۰ با حضور عکاسان: یونس رحیمی، سینا شایسته خو، حامد آقایی ،احسان نوری زاده، مهدی انتصاری، هدی قربان زاده، لاله مقنی علیزاده، معصومه حبیبی، حانیه خلیلی، ندا جلیلی شایان، زهرا شمشیری ، سنا جمعدار به معرض دید عموم قرار گرفته است.

این نمایشگاه از ساعت ۱۶ الی ۲۰ تا ۳ بهمن ماه در محل گالری واقع در تبریز، بلوار استاد شهریار، تقاطع سربالایی ولیعصر، مجتمع سینمایی ۲۲ بهمن تبریز دایر خواهد بود.

استیتمنت های آثار این نمایشگاه:

حانیه خلیلی متولد ۱۳۷۸
تنهای تنها…
فاطمه سلطان مراتی باویل
مادر بزرگ ۸۶ ساله که بیش از نصف عمر خود را تنها در خانه ی خویش گذرانده است
خانه ای که سال هاست شاهد تنهایی اوست
انقدر به خانه اش وابسته است که طاقت جدایی از ان را ندارد حتی اگر فرزندانش اصرار کنند
گاهی فرزندانش را هم نمیشناسد حتی به یاد نمیاورد پسرش کی شهید شد!
اما راه خانه اش را خوب بلد است و هیچ وقت فراموشش نمی کند.

 

احسان نورى زاده متولد ١٣٧٨
دائم در جست‌وجوی «تو»هستم
شاید خودمم
شاید تو باشی
در شهر به دنبال این «تو» خسته می شوم٬ به خانه باز می گردم. ناگهان در می یابم این «تو» همان چینی نازک تنهایی ام است.

سنا جمعدار متولد ۱۳۷۹
دستهایی که پینه دوزی می کند درسرمای زمستان
و پای مشتری که روی زانوهایش قرار میگیرد تا کفش هایش را واکس بزند
این همان زانویی است که دخترش شبها سر بر آن میگذارد.
دست هایی که گره ها را در هم می پیچاند، با سوی کم چشمانش
در تار و پود قالیچه
آهنگر در سرخی آتش و آهن به روزگار خود مینگرد
و مبهوت می شود در قرمزی سوزناک دستانش
این نه ماتم اول و نه آخر است،
آهنگر! قالیباف! کفاش!
اینها که رفتند، جایشان را نفرات دیگر می گیرند تا نانی حلال بر سر سفره بگذارند و شکرگذار حال خویش باشند که شرمنده نشده اند در مقابل آنهایی که به دست های پینه زده شان می نگرند.

زهرا شمشيري متولد ١٣٧٩
خانه هاي قديمي
خانه هايي كه نواي دلنشينش روح آدم را قلقلك ميداد دوستي ها حساب و كتاب نداشت سلام ها اينقدر معنا نداشت افسردكي بيماري نايابي بود حتي اكر آن خانه سالهاي سال متروكه مانده باشد باز فضاي دلنشيني خواهد داشت.

 

مهدی قربانی متولد ۱٣٧٨
گل‌ها از گذشته تا به حال به خاطر زیبایی (اکثر آن‌ها) و بوی خوش آیندشان (به غیر از چند استثنا)، تخیلات انسان را به خود جلب کرده‌اند. گل های مختلف هر کدام نمادی از چیزهای مختلف بوده و برای مقاصد متنوعی استفاده می شوند.
یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم
وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم
پر پروانه شکستن هنر انسان نیست
گر شکستیم ز غفلت،من و مایی نکنیم

 

لاله مقنی علیزاد متولد ١٣۶٩
سکوت، خلا.
مثل استراحت بعد از یک روز سخت و سرد کاری در خانه ای دنج وتنها اتمام یک زندگی پر از تکاپو و پر از خستگی و بالاخره تمام استراحت تا ابد بدون دردسر اسایش ابدی.

در بعضی از عکسهایم متوجه وضوح کم عکس می شوید که به عمد اتفاق افتاده زیرا در این عکسها سعی ام نه نشان دادن دید خودم بلکه از دید فردی است که دیگر نیست و دنیایی که روزی برایش سنگ تمام می گذاشت در نظرش بی اهمیت و تار و بی رنگ است.

 

حامد آقایی متولد ۱۳۷۷
به طور کلی تسبیح از دوران مسیحیت پیدا شده و مسیحیان تسبیح های طویلی را که از انتهای ان صلیب می اویختند به گردن می انداختند . استفاده از تسبیح در ابتدا حکم زینت را داشته و برای جنس دانه های این تسبیح از همه چیز استفاده می کرده اند .
بعدها کشیش های نستورین که در شرق می زیستند از آن برای ذکر اوراد استفاده کردند و بعضی از کاتولیکها نیز به همین منظور آن را به کار میبردند . اما پروتستانها هیچوقت بدین شکل از تسبیح استفاده نکردند آنها اعتقاد داشتند در کتاب خدا راجع به آن اشاره ای نرفته و به طور کلی کسانی را که از تسبیح به منظور دینی استفاده می کردند نکوهیده و به اوهام پرستی و خرافات متهم کرده اند .
آنگاه که کاتبان و فریسیان اورشلیم نزد عیسی آمده گفتند چرا شاگردان تو از تقلید مشایخ تجاوز می نمایند او در جواب گفت شما نیز به تقلید خویش از حکم خدا چرا تجاوز می کنید سپس عبادت را عبث می کنند زیرا که احکام مردم را به منزله فرائض تعلیم می دهند.
و امروزه از تسبیح به معانی مختلف استفاده می کنند . بعضا به منظور یک نشان و تزئین گاها به منظور یک سرگرمی گاهی به معنی اعتقاد و آرامش و معانی دیگر…
آیا تا به حال با خود اندیشیده اید که تسبیح را چه معنی می کنید؟

سینا شایسته خو متولد ۱۳۷۵
معنا و ناخود آگاهی
مجموعه با قرص ها می رقصند
معنا زاده ضمیر ناخوداگاه مولف و هنرمند است ، و او خود به درستی نمی داند و در نتیجه نمی تواند بگوید که چه آفریده است.
از سوی دیگر هرگاه پیام و معنای اثر را ساخته مخاطب آن بپنداریم ، باز مخاطب نیز به دقت و با تعین نمی تواند بگوید که چه درک کرده و یا خود چه چیز از معنای اثر ساخته است.
این مجموعه سعی در نمایش کارکرد های نمادین غریزه ها ، خیال ها و انرژی های نهفته در انسان را دارد.




دیدگاهتان را بنویسید