ويژه‌نامه تخصصی هشتمین جشنواره ملی و بین‌المللی عکس فیروزه تبربز، توسط سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تبریز که دربرگیرنده مجموعه‌ای از مقالات و یادداشت‌‌های عکاسان و فعالان این حوزه است، منتشر شد.
این ویژه‌نامه که به مناسبت برگزاری هشتمین دوره جشنواره عکس فیروزه در اواسط اردیبهشت‌ماه چاپ شده، می‌تواند منبع و مرجعی برای علاقه‌مندان به عکاسی باشد چرا که موضوعات متعددی همراه با مصداق‌های مناسب محتوای ویژه‌نامه را شکل داده است.
«راه رفتن روی تمام شهر» از متانت محبی، «رسانه پیام‌رسان است» بیانگیر چیست؟» از محمدامین نادی، «اندر احوالات عکاسی خیابانی» از نعما محمدیان روشن، «مستند غم و اندوه در بندر کرچ» از کریم متقی جزو ۹ سرفصلی هستند که این ویژه‌نامه را شکل داده‌اند.
در سطرهای اول «اندراحوالات عکاسی خیابانی» می‌خوانیم: عکاس خیابانی، زندگی روزمره در خیابان را تعداد فراوانی قاب دائما درحال تغییر، و به سان اتفاقات كوچکی كه اغلب مورد توجه ديگران قرار نمی گیرند، می بیند. عکاس خیابانی همین قاب ها و اتفاقات كوچک را ثبت كرده و به آنها ماهیتی عکاسانه می دهد. به قولی، عکاس خیابانی می خواهد بگويد كه: «ببینید! وقتی اين اتفاقات ناچیز و فرم های در حال تغییر را ثبت می كنم چقدر قابل توجه و با ارزش می شوند.»
همچنین الهام مصلحی نیز در بخشی از پایان‌نامه‌اش که در این ویژه‌نامه با عنوان «عکاسی مستند و ارائه عکس» منتشر شده، نوشته است: «عصر حاضر را بدون وجود عکس چگونه می توان تصور كرد؟ عکس اكنون بیش از هر رسانه يا هنر ديگری در جزء به جزء زندگی ما وجود دارد و بازه‌ی موارد استفاده از آن نیز بسیار است. می توان از عکس به عنوان خبر، تبلیغات، يادگار، هنر و حتی به عنوان كالايی سودآور و بسیاری موارد ديگر استفاده كرد كه اين خود نشانه ي شدت تأثیرگذاری عکس بر افکار و عقايد بینندگان آن می باشد كه در جايگاه های مختلف نوع نگاه متفاوتی را می طلبد.
همچنین در مقاله‌ای با عنوان «برخی حقايق را نمی توان گفت، مگر با بازآفرينی» از «سوفی هاورث» و «استیون مک‌لارن» که در این ویژه‌نامه منتشر شده، آمده است: رابطه‌ی بین حقیقت و بازآفرینی در عکاسی خیابانی در سال‌های اخیر حتی پیچیده‌تر شده است. نسل تازه‌ای از هنرمند-عکاسان، از قبیل فیلیپ لورکا دیُ‌کرشیا، گریگوری کرودسون و متیو بام، از موفقیت قابل‌توجهی در تطبیقِ ظاهر عکاسی خیابانی صریح و بی‌هوا با اهداف بازیگوشانه برخوردار بوده‌اند.
چه تصاویر را در خیابان صحنه‌پردازی کنند یا به‌طور دیجیتال چندین عکس خیابانی را دستکاری کرده تا یک ترکیبِ ساختگی خلق شود، کار آنها سؤالات فراوانی را ایجاد می‌کند. وضعیت استنادی که عکس ترکیبی که از عکس‌های صریح و بی‌هوا ساخته شده، چیست؟ جایگاه عکاسی خیابانی در ارتباط با قواعد کجاست؟
این ویژه‌نامه به مدیر مسئولی کریم متقی و سردبیری محسن بایرام‌نژاد، توسط سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تبریز در ۷۴ صفحه و شمارگان ۱۰۰۰ نسخه، در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۷ منتشر شده است.
