یک نویسنده‌ی کودک و نوجوان گفت: نفس صنعت نشر در کشور به شماره افتاده و با تهیه‌ی ماده‌ی اولیه‌ی کتاب یعنی کاغذ، با مشکلات فراوانی روبه‌رو هستیم. اگر مجبور باشیم از بازار آزاد برای خرید کاغد اقدام کنیم و حمایتی از طرف مسئولان صورت نگیرد، تبدیل شدن کتاب به یک کالای لوکس اجتناب‌ناپذیر است.
عبدالمجید نجفی در گفتگو با خبرنگاران، با تشبیه ادبیات به یک درخت اظهار کرد: همانطور که هر منطقه‌ی بومی و اقلیم جغرافیایی دارای یک نوع گیاه است که در دیگر مناطق امکان رشد و پرورش آن میسر نیست، ادبیات هر منطقه با گویش، فرهنگ و آداب رسوم منحصر به فرد خود از سایر گونه‌های ادبی متمایز می‌گردد.
وی ادامه داد: ادبیات آذربایجان از قصه‌ها و چیستان‌های بومی غنی است و نمی‌تواند جدای از این بوم‌زیست باشد، همین نشات گرفتن از خاستگاه بومی باعث می‌شود تا بتواند در سطح ملی هم مورد استقبال قرار گیرد.
وی بازنویسی و بازآفرینی قصه‌های بومی برای کودک امروزی را ضروری دانست و افزود: با توجه به اینکه برخی حکایات قدیمی، متن دشواری برای کودک امروز دارند تا بتواند با آنها ارتباط برقرار کند، مکتوب کردن و ساده نویسی قصه‌هایی که سینه به سینه از گذشتگان منتقل شده‌اند امری بسیار ارزشمند است.
این نویسنده‌ی کودک و نوجوان بیان کرد: به عنوان مثال من در کتاب «حکایات عطار» و «قصه‌های شیرین مرزبان‌نامه» از همین روش ساده‌نویسی استفاده کردم تا حکایات کهن را برای کودکان این نسل ملموس‌تر کنم.
وی با اشاره به اینکه اغلب مسائل فرهنگی متاثر از مسائل معیشتی است افزود: به نظر می‌رسد کتاب جزو اولین کالاهایی خواهد بود که در بحران‌های اقتصادی از سبد خانوار حذف شود. وقتی والدین در رفع نیازهای روزمره‌ی خود با مشکل مواجه هستند، انتظار نمی‌رود بتوانند در رشد فرهنگی و فکری کودک خود حساسیت به خرج بدهند.
وی گفت: خانواده‌هایی که هنوز دغدغه‌ی فرهنگی دارند می‌توانند برای رشد شخصیت و پرورش تخیل کودک خود در مناسبت‌های مختلف، فارغ از اینترنت و فضای مجازی، قصه‌هایی که کشش لازم برای کودکان را دارند و می‌توانند آنها را به خود جلب کنند در برنامه‌های خود قرار دهند.
نجفی در پایان اضافه کرد: متاسفانه در مدارس ما که باید خاستگاه پرورش فکری کودکان باشد، به جای سیستم فرهنگ‌پروری، تست‌پروری حاکم است که باعث تربیت نسلی بی‌سواد می شود.
