تبریز آرت | ویکی آرت / جمع آوری شده توسط: بابک شعبانی
فزونواقعنمایی یا واقعگرایی افراطی یا هایپررئالیسم (به انگلیسی: Hyperrealism) رویکردی به واقعنمایی با الهام از هنر عکاسی است که در آن بهصورت بسیار دقیق و عکس گونه چهره و پیکر انسان و اشیای صنعتی در ابعاد بزرگ تصویر می شود.
به سبکی در نقاشی و مجسمه سازی گفته میشود که یک عکس یا نمونهٔ واقعی را با جزئیاتِ دقیق تداعی کند.
تاریخچه
فزونواقعنمایی در فارسی به «فراواقعیت» هم ترجمه شده است. در واقع فزونواقعنمایی به عنوان پیشرفتی در روش ساخت آثار نقاشی و مجسمهٔ فوتورئالیسم بهشمار میآید. این اصطلاح اولینبار در اوایل دههٔ ۲۰۰۰ در ایالات متحده آمریکا و اروپا به عنوان یک جنبش هنری مستقل و یک سبک هنری ظهور کردهاست.
دیدگاه
بهترین نقاشی های فزونواقعنما معمولاً آنهایی اند که با عکس اشتباه گرفته می شوند و همین است که توانایی یک هنرمند فزونواقعنما را نشان می دهد؛ توانایی تکنیکی تولید یک نقاشی که آنقدر به واقعیت نزدیک باشد که با عکس اشتباه گرفته شود. نقاشان این سبک در این روند آنقدر بر عدم دخالت در واقعیت تأکید دارند که کارشان ماشینی به نظر می رسد. اما یک هنرمند موفق کاری میکند که توانمندی در پس کار ظاهراً ماشینی تابلوهای فزونواقعنگار پنهان شود.
هنر فزونواقعنمایی دنیای واقعی و فیزیکی را جدی می گیرد، آنقدر که گاهی در نقاشی ها با دنیای واقعیتری روبهرو هستیم تا در واقعیت. هایپررئالیسم تلاش میکند واقعیت را تا آنجا که می تواند تحریف نشده منتقل کند.
روش
در فزونواقعنمایی از عکس استفاده می شود، به این ترتیب که از یک صحنه چندین عکس از یک زاویه می گیرند، سپس شروع میکنند به نقاشی آن صحنه، پس از چاپ عکسها، از آن برای تصحیح خطوط نقاشی و اگر رنگی بودند برای تصحیح رنگ ها استفاده می کنند؛ البته برای دقت بیشتر با شطرنجی کردن عکس کارشان را پیش می برند.
هنرمندان
«کانالتو» هنرمند ایتالیایی و «ریچارد استس» را می توان از نقاشان بارز این سبک نام برد.
چنانکه از فعالیت های داوطلبانه «تبریزآرت» و مطالب منتشر شده در سایت آن بهره می برید و انتشار آزاد این اطلاعات و استمرار این فعالیت ها را مفید می دانید، لطفا در نظر داشته باشید که در کنار همکاری علمی، نیاز به کمک مالی همه همکاران و علاقمندان نیز وجود دارد. کمک های مالی شما حتی در مبالغ بسیار اندک، می توانند کمک موثری برای ما باشند.